BİR ERKEK GÖZÜYLE MOTORCU
Ben ve benim gibi diğer tüm motosiklet severlerin ortak düşüncelerini yazmak istedim bu yayında.Biraz değişiklik olsun bu seferde :)Geçen ay aldığım bir dergide okuduğum yazı dizisi çok hoşuma gitti ve bende buradan herkesle paylaşmak istedim .
Motorcu bir kişi; at yarışı oynamayan,maç günleri yüzünün bir yarısı bir renge,diğer yarısını başka bir renge boyayıp bir palyaçoya dönüşmeyen, evine hiç bir zaman içkili gelmeyen ve evlendiğinde hayatında diğer aşklara ayıracak zamanı/parası/hayalleri olmayan bir kişiliğe sahiptir.
Konut;
Motorcu aile babası evlenmeden önce evini mutlaka,satın almalı,kiralamalı ve müstakbel eş, o eve gelin gelmelidir.Yok eğer devam eden evlilik içinde eşi ile yeni bir ev beğenme , mevcut evini değiştirme telaşına kapıldığında bu durum ciddi kavgaları hatta ayrılıkları bile beraberinde getirebilir.
Çünkü motorcu kesinlikle üst katlarda ya da evin yeşilliklerle kaplı sessiz ve huzur dolu arka cephesinde oturmak pek istemez.Eşiyle çocukları ile hiç bir zaman zevkleri birbiri ile örtüşmez.O her daim , motorunu görebilmek, elini uzattığında ona dokunabilmek v.s. ister.Bu yüzden değil konut , konutun bulunduğu sokağın bile- dik yokuş mu, caddeye çıkışı yakın mı, tretuvarların yüksekliği, zincir bağlanacak ağaç, uygun bir direk var mı , mahallede çoluk çocuk dolaşıyor mu, dolaşıyorsa acaba bunlar nasıl çocuklardı,apartmanda büyümüş bir hanım evladı mı,bir canavar mı,seleye çıkıp tırnakbileyecek kedileri , motor gördümü peşinden koşacak köpekleri çok mu gibi konuların büyük ehemmiyeti vardır.
Bu yüzden evlenmeden önce evini seçip yerleşmesi,karısı ile/sevgilisiyle olan mutluluğu adına, akla en uygun yoldur.
Yanlızlık;
Bütün hayal kırıklıklarına, bütün bilindik aşk oyunlarına ,bütün yalanlara,iki yüzlülüklere , kandırmacalara doymuştur gerçek motorcu.Yorgundur.Kırgındır.Hayata artık bir yabancıdır.Tutunamayandır.Çok iyi bilir ki ,yeni başlayan ve yüreğini alev alev yakan,soluğunu kesen , damarlarına sımsıcak yayılmış bir aşk,kendisini gençleştiren cıvıl cıvıl bir sevgili ile motor un bir arada yürümesi zordur.Motor tatlı hayalleri ilişkinin başlangıcını ve bitişini asla affetmez.
Pratik bir düşünce derki " motorcu da kendi gibi motoru seven,onu her yönüyle tanıyan(nispeten bu kelime biraz geçerli değil benim adıma)ona tutkuyla bağlanmış bir kadınla/adamla evlensin , hayattaki sonsuz mutluluğa ulaşsın" ..
Ama gerçekte- tek tük istisnaların dışında- bunun pek mümkünü yoktur.Motor denen alet doğası gereği yanlızlığın,alıp başını çekip uzaklara gitmenin adıdır.Kadında erkek gibi nice hayal kırıklıklarına , çıkışsızlıkların ,yenilen darbelerin , yalanların,savaşların,tükenen aşkların,giden o güzel doğru sevgililerin, yapılan yanlış geri dünüşsüzlüklerin ardından motorunu bulmuştur ..
Ruhların TEM'in de hayata dair son çıkış motordur.
Artık kadında konuşmayı değil susmayı, bakmayı değil görmeyi ister.Uzun bir yolda giderken,kendini motoruna taşıyan süreci seçiminde ne kadar haklı olduğunu bir kez daha yaşar.
Motorcunun erkeği de kadını da yanlızdır.Bu iki çift bir araya geldiğinde de gerçek değişmez bu defa yanlızlığı birilikte bölüşmeye başlarlar, kendi içlerindeki yanlızlıkla yol alırlar.
İşyeri;
Eğer kapıda bekleyen bir motoru varsa, gün boyu patronun attığı fırçaları, dağlar gibi yığılmış evrakları,alacaklılardan gelen telefonları,kapının önünde uzayan hasta kuyruklarını,şantiye sahasında ustalarla boğuşmayı v.s. gibi bir çok başka nedeni umursamaz.Akşam olduğunda motoruna binip marşa bastığında bütün sıkıntılardan kurtulacağını bilir.
Bu yüzden de işe mümkün olabildiğince motoruyla gitmeye çalışır.(Bazı istisnalar da tabii ki olabiliyor bunları da göz önünde bulundurmak lazım diye düşünüyorum).
Motoron dergisi
Aralık 2010 sayısı
Kemal Berber'in yazı dizisinden alınmıştır...
